
21
ПАТЕНТКЕ КІРІСПЕ
қарастырамыз. Атап айтқанда, Патенттік кооперция туралы шарт (PCT), Интел-
лектуалдық меншік құқығының сауда аспектілері жөніндегі келісім (TRIPS) және
Биологиялық әралуандық туралы конвенцияға (CBD) тоқталамыз.
34
4.1. ЕУРОПАЛЫҚ ПАТЕНТ КОНВЕНЦИЯСЫ
Еуропалық патент конвенциясы (ЕРС) 1973 жылы Мюнхенде қабылданып,
1978 жылдың 1 маусымында күшіне енген.
35
«ЕПК 1973» деп аталған бастапқы
конвенцияның орнына 2000 жылы жаңа Еуропалық патент конвенциясы (EПК)
қабылданып, 2007 жылдың 17 желтоқсанында күшіне енді.
36
Бұл конвенцияның
өтпелі ережелерінде ЕПК 1973 нормалары қолданылмайтын кезде 2000 жылғы
ЕПК нормалары қолданылатыны көрсетілген.
ЕПК 1973 мүше-мемлекеттердің сол кезде күшінде болған патент құқықта-
рының негізінде жасалған. ЕПК – Еуропалық одақтан тыс үкіметаралық келісім.
Сондықтан бұл конвенцияға Еуропалық одаққа мүше емес мемлекеттер де қо-
сыла алады. ЕПК-ға 2017 жылы 38 мемлекет мүше болды.
37
ЕПК-ның басты қыз-
меті – Еуропалық үлгідегі патент беру.
38
Осылайша Мюнхенде Еуропалық патент
ведомствосы ашылып, еуропалық патент берудің бір орталықтандырылған жү-
йесі құрылды. Кеңейтілген апелляциялық кеңес (EBA) бұл туралы былай деген:
Қазіргі Еуропалық патент ұйымы – заманауи мемлекеттік тәртіппен құрылған
және билікті бөлу принципіне негізделген халықаралық, мемлекетаралық ұйым.
Ұйым туралы конвенцияға қол қоюшы егемен мемлекеттер патент саласындағы
бірқатар өкілеттіктерін осы ұйымға сеніп тапсырған.
39
Өтінім беруші өнертабысын Еуропаның бірнеше елінде қорғағысы келсе, Еу-
ропалық патент ведомствосы (EPО) оларға бір рет өтінім беру және іздестіру
34
Басқа да бірқатар аймақтық патенттік келісімдер, атап айтқанда, Бангуй келісімі (1997), Патент
жөнінде Хараре хаттамасы (1982) және Еуразиялық патент конвенциясы (1994) бар.
35
Еуропалық патент жүйесі 1949 жылы Еуропа Кеңесінің Лонгчэмбон жоспарынан бастау алған.
Толығырақ ақпаратты қараңыз: K.Haertel, ‘The Munich Diplomatic Conference on European Patent Law’
(1973) 4 IIC 271; E.Ventose, ‘In the Footsteps of the Framers of the European Patent Convention: Examining
the Travaux Préparatoires’ (2009) 31 EIPR 353.
36
Осы тараудың 4.1.1-бөлімін қараңыз.
37
2018 жылдың 1 мамырындағы жағдай бойынша, 38 мүше-мемлекеттің қатарына Албания,
Австрия, Бельгия, Болгария, Хорватия, Кипр, Чехия Республикасы, Дания, Эстония, Финляндия,
Франция, Германия, Грекия, Венгрия, Исландия, Ирландия, Италия, Латвия, Лихтенштейн, Литва,
Люксембург, бұрынғы Югославияның Македония Республикасы, Мальта, Монако, Нидерланд,
Норвегия, Польша, Португалия, Румыния, Сан-Марино, Сербия, Словакия, Словения, Испания,
Швеция, Швейцария, Түркия мен Ұлыбритания кіреді. Бұдан бөлек тағы екі мемлекет бар:
олар – Босния мен Герцеговина және Черногория. Сондай-ақ қазір тағы төрт мемлекеттің өтініші
қарастырылып жатыр: Олар: Комбоджа, Молдова Республикасы, Марокко және Тунис (еуропалық
патент бұл елдерде де жарамды).
38
Бұл ведомствоның тәуелсіздігіне күмән тудырады. Бір қызығы – Еуропа парламенті ЕПВ-ға
«патент үшін ақы алу ұйымның жария сипатына нұқсан келтіретіндіктен, бұл мәселені қайта қарауды»
ұсынған: Proposal for a Directive of the European Parliament and of the Council on the Patentability of
Computer-implemented Inventions (February 2002), COM(2002) 92 nal, Recital 7b (introduced by
European Parliament, Amendment 95). Аталған мәселелер туралы жалпылама ақпаратты қараңыз:
P.Drahos, The Global Governance of Knowledge (2010).
39
President’s Reference/Programs for Computers, G 3/08 , [2011] OJ EPO 10, [7.2.1].